прашува (гл.) - за (предл.)

Се насмеа и, за да нѐ ослободи, нѐ прашуваше за татко ми, за семејството.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога се освестил, го прашувале за сѐ и за сенешто, а тој занесено и преплашено раскажувал како да бил потонат во некој сон: - Ме фатија некои одзади, ме стиснаа со шамија за устава, очиве и повеќе не знам ништо.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Понекогаш тие игри изгледаа како лежерно потсмевање: кога некој кој веруваше дека е Казанова, го прашуваше за неговите љубовни авантури, или некој кој тврдеше дека е Наполеон, го прашуваше за неговите воени походи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Понекогаш тие игри беа измачувања, кога доктор Гете ги негираше исказите на оние пациенти кои опсесивно зборуваа за блиските кои ги загубиле, или кога на Ханс, кој секогаш кога ќе го слушнеше зборот „зошто“, удираше со главата од ѕидот, упорно му го поставуваше прашањето: „Зошто удираш со главата од ѕидот?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Беа дојдени на работа уште пред сонце, тогаш никој не прашуваше за времето и за тоа колку си работел, за сите беше важно работата да се врши и да се искористи времето.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не можеме да се отчипчиме. Тој ме прашува за дома, јас за Америка и, од кај се најде овдека, го прашувам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И кој како ќе помине, го прашуваме за луѓето наши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Повеќе слушај, Дуко, му велам, а помалку зборувај. Не прашувај за работи што не ги разбираш, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Прашува како сме ја поминале зимата, дали се отели кравата, прашува за нивите, за сѐ прашува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излегува на врата Огнен Ѓорго, а ние ни „помози бог“, ни „здраво-живо“, уште од врата прашуваме за некој што се разбира од ушни болести, што куша за уши.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Влегуваат и во гумното наше и прашуваат за Чако, за кучето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој можеше слободно да се врати, а и францускиот командант Мортје во Поградец прашувал за него, препорачувајќи им на Татковите родители слободно да се врати од Цариград, му била утврдена невиноста, а и ќе може повторно да работи во Командата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Навистина, ние правевме пикник под вистинска елка, играјќи чудна игра која дедо ми ја нарекуваше „одбројување“ и во која секогаш морав да го прашувам за часот, а тој да го одредува правецот и чекорите кои требаше да се направат.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
XXV Според татковата размисла кога една цивилизација започнува да се прашува за смислата на Историјата (Историјата ја пишуваше со големо И), тоа значи дека таа го насетува скорешниот пад.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Соочен во моите дипломатски години со палестинското прашање, во еден значен период од неговото постоење, кога се одвиваа крвавите чекори на судирот, кога се најдов во Тунис, непосредно по бомбардирањето на позициите на Арафат, потпирајќи се врз инструкциите кои ги добивав од Централата во Белград, како застапник на земјата при ПЛО, подоцна и како амбасадор во државата Палестина, по прогласот на Арафат во 1988 година, напишан од Махмуд Дарвиш, размислувајќи и чувствувајќи ја драмата во Картагина, јас често барав одговори во татковата незавршена Историја на Балканот низ падовите на империите, во која имаше едно незавршено поглавје - за историјата-лавиринт...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Сите постојано прашуваа за жилети.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Надвор поштарот одеше од едниот до другиот влез и прашуваше за некоја си Чана, а таа токму тогаш влегуваше во црната уста на влезот и грабнувајќи му го од раце одвај пропелтечи дека таа е Чана и дека ова писмо го чека со денови.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Добар ден, „Твин Пикс“ го имате? - Имаме. - Но не прашувам за филмот, туку за серијата? - Имаме.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Гласот му пробиваше како челик: „Те распитуваа и те прашуваа за мене?“ „Да, не многу“, одговори.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Го прашуваа за партизаните, за штабот, за претседателот на Месниот народен одбор, но тој спокојно им одговори: - За тие работи ништо не знам.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
- Ме прашуваш за човекот на џамлакот а ти сигурно и лично го познаваш? - Цената на одговорот е иста!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- А по колку чашки добиваш од службите, за информациите што им ги носиш?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
НОВЕ: Ме викаа, ме прашуваа за тебе, кажував што знаев, ништо не измислував. И онака сѐ знаеја. Не сум ти јас виновен за ништо.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Додека брзите коли го сечеа просторот, Мајка првин прашуваше за Татко, како сме минале без неа, дали снаите успешно ја замениле во грижата за него.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Јас пак, гледам во нив, а прашувам за Михајло Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Не те прашувам за жената, вели, те прашувам за месечината.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го обиколува логорот и прашува за животот, за условите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас те прашувам за машко, ми вели тој.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Одам од човек до човек и само прашувам за него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
" Пак секој ден одиме да прашуваме за нас: што ќе стане со нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тогаш јас прв пат почнав да прашувам за душите човечки, дали животот продолжува во смртта или смртта во животот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)