Предавајќи му ја, Профим го баци Полина и му рече: „Држи ја постојано пред очи“.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Томето немо стоеше потполно предавајќи му се на мигот, на најубавиот момент во нејзиниот живот, чувствувајќи ги прекрасните топли, меки усни на своите како ја исполнуваат со чудесен длабок мир и бескрајна топлина, светлина и убавина кои ѝ се ширеа се низ телото до сржта на секоја клетка.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)