Кога веќе бев на чекор од неа, си го прекри лицето со рацете, како да се брани.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Како што ја фати лесно - небаре квечерно планинско ветре - така лесно ѝ ги пушти рацете, та виснаа омалени, во нив нема сила рацете да ги крене, а дланките нејќат да го прекријат лицето.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Сакам да поразговараме за Рајнер Рихтер,“ ѝ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)