Би можел до бесконечност да ги прелетува со погледот тие неомеѓени сини простори и ниеднаш да не му биде доста.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Наоколу лежеше тишина; во тишината се слушаше како шумно удираат притките по застојаната вода, од време на време прелетуваше со гладен крик понекоја птица риболовка или штрк.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)