преора (гл.) - земја (имн.)

Насмевни се и возврати барем збор со очиве мои од твоите да го поземам.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ќе ја преорам земјата, ефенди, ќе го донесам со јаболко во уста.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
На 'ртулецот да му запееме Си помислува тој на оние кои цел живот само копаат и прокопуваат, само ораат и ја преоруваат земјата, и се прашува: што копаа и што копаат тие, што ораа, што бараа од вековите, на што се надеваа, по што копнееја?
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)