Го препозна гласот на директорот: - Почитуван колега, Ви честитам за големото откритие.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Секогаш доаѓа тој миг, распараното и скаменето од секојдневните ужаси, од чемери отруено и оболено мајчино срце - и во најтешките времиња, ќе го слушне и ќе го препознае гласот на својата рожба...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Секогаш постои можност некоја од оние свињи да ти го препознае гласот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
- Што правиш, добра си!? (веднаш го препознав гласот)!?
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
- Здраво Рада! - О-о-о! Здраво! Рада веднаш го препозна гласот на нејзината пријателка Снежана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јана во прв момент не ѝ го препозна гласот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Здраво тетка Радо! - Рада му го препозна гласот на Виктор. Она „тетко“ ја заболе, но мораше да го проголта.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Во нив препозна гласови, проткаени со солзи, клетви, лелек.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Јана прва му го препозна гласот и продолжи - Здраво, бате, овде Јана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Да знаеш драга моја пријателке, -дури по ова драга пријателке, Јана го препозна гласот на Снежана.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Сигурно му го препозна гласот на загарот што ја имаше бркано.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Го препозна гласот на Благица и излезе да види што се случило.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Ја слушна онаа којашто викаше по него - и го препозна гласот: „Ајде, чао! Ќе се слушнеме по домофон. Ама откако ќе прекрши жештината! После шест!“ им викна на другарките, се стрча по него и се втурна во лифтот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)