препречи (гл.) - пат (имн.)

Бидејќи не сакаше да застане, да ја претресат, како и другите минувачи, стражата и го препречи патот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Да не се изгори некое, а и одвај стојам на нозе.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Секое зајдисонце, Мајката го испраќа со придушен плач, иако го претчувствува неговото раснење: детето-змија мора да си ја проверува силата, да ја совлада сопствената судбина: - во седната година, ќе му го препречи патот распашаниот Мечок.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Стивенс стрчна за да ѝ го препречи патот, но таа навлезе во честакот, му се скри од очите шумејќи низ гранките при бегањето.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Колку и да се итри, пргави и брзи, мислата им оди споро, дури и наназад, ако ја пресретне друга и ѝ го препречи патот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Еднаш ме начека на тесно, што се вели, ми го препречи патот и — нема бегање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во едно сокаче, глутницата градски пси му го препречи патот.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Миговно ја жегнува жеговна мисла: - Прости ми, мајчице мила, сум згрешила... сум се загледала во очите на момчето што вчера ми го препречило патот - ама мислата не ја изусти, ја премолча - за до крај да го дослуша сонот, па му рече: - И јас сум го сонила твојот сон.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Не само поради тоа што отворено сакаат да поттикнат побуна против стварноста за којашто зборуваат и што сосема конкретно настојуваат да ја попречат таа стварност, да ѝ го препречат патот, секаде каде што тоа е можно, на сите форми на општествено пожелната нормалност.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Ете тоа требаше да го забележите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Би требало да застане кога ќе ѝ го препречам патот, а не да се протнува под мојата рака.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Учителот не се врати од планината. Сигурно му го препречил патот големиот снег. Лавината. Никој не знае­ше што се има случено на враќање.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Потоа, притрчува кон Милка, сака да и’ го препречи патот и да ја истурка од собата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)