Така му рекоа оние што доаѓаа ноќе да јадат и да спијат и што многу зборуваа пред луѓето.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Во сечко се пресекоа корените на Колевци.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Така секој месец и ден само редење, запустување, болка...
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Сите наши глави, ко зрна од грозд на една дршка. сите ние црпиме од дедовите и прадедовите жили... со омраза кон тој што сака да ни ги пресече корените, закоренети од дедо прадедо, од памти век!!!!
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Во црвеник ни го изгореа селото, а на Свети Костадин и Елена почина татко, бог да го прости, кутриот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)