Доследен на развојот на 20-от век, Дишан увидел дека уметникот не може повеќе да тврди дека тој претставува статична „слика“, туку дека наместо тоа, мора да се заинтересира за двосмисленоста и движењето, така што гледачот е општествено принуден критички да набљудува, да категоризира и да интерпретира.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)