На моменти беше можно дури, омразата да се префрли со свесен чин во еден или во друг правец.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Лежам така префрлен со умот, а Бошко од Сувогрло само си кажува за некаде: - Врвиме, вели, крај еден напуштен логор, вака колку до нужникон надвор, а едно жешко време, вели, секакви творчиња оживиле.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)