Одеднаш му станува јасно дека му е сеедно што ќе покажат анализите, дека му е сѐ едно што и како пропуштил, дека му е сѐ едно што и овој, последен пат, нема да пречекори во финалето.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Некој зимски месец пречекорил во април, вели Рогожаров.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Прво таа како да ме праша дали ќе ѝ го направам тој себап , а потем јас како да ја прашав дали сака и уште што немав почнато да пречекорам во таа сауна за која веќе имав платен билет кога таа се созеде, со рацете се фати за блузата, заградувајќи се и се исправи во постелата.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Веднаш ќе си се врати во Ресен и веќе никогаш нема негова нога да пречекори во Охрид...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)