ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Колку е ова точно, сфатив кога Аугуст де Лоор (основачот на Бирото за советување) ме повика да му се придружам во собата за Прва помош, каде што на една девојка ѝ беше лошо.

Иако запрашан неколку пати, Херман никогаш нема да каже дали некоја таблета е „добра“ - едноставно затоа што ефектот варира од човек до човек и од едно до друго време.

Со последни сили се довлечка до дворот за да ни се придружи во радоста.

Таа ни се придружи во слушањето на радиото од кое продолжуваше истиот глас: – Млади и стари козари, мајки и деца, нашата непобедива партија се наоѓа пред уште еден непријател.

Но Македонија ја содржи, во својата природа, плуралноста и јас мислам дека сите ние, пријателите на Македонија, треба да ѝ се придружиме во спасувањето на овој плурализам, бидејќи добро знаеме колку е тој денес загрозен и колку закани го демнат.

И така вој живот неоти е живот! Co овие и уште многу други, Толе го кандиса Андона да го придружи во идната работа.

На ГШ на Македонија му се придружува во средината на јануари 1944 година.164 Во својот извештај до штабот на СОЕ доставен на 18 октомври 1944 година многу детално е опишано сето она низ што поминал со единиците на НОВ и ПО на Македонија.

И продолжи да удира лево, десно, а Бојан побара стап, па му се придружи во оваа неочекувана битка.

Кога се враќаа кон Гогов Валог, доктор Коста пееше некоја дамнешна песна, песна од неговото детство што сега ја отпрета од заборавот, инженерот Александар се потпираше врз карпестата снага на Кирил, зашто не можеше да го држи патот и се обидуваше да го придружува во песната доктор Коста, во што никако не му успеваше, а дедо Димо го креваше стапот високо над глава, им кажуваше нешто на буките, на ридјата, на тревките, а во душата му беше лесно и светло како одново да се родил.

Додека Грдан да ѝ излезе пресрет, Горда му се придружи во водата.

Добро, спомна неодамна, и тоа сосема случајно, некој чуден Старец што и се придружил во некоја далечна летна ноќ во близината на Моенци.

Не е тешко да се открие како секоја од сцените го повикува машкиот геј- гледач да се идентификува со ќерката, иако овие повикувања се различни во секоја од сцените.

Далеку од тоа дека каните некого друг да ви се придружи во романтично блаженство, далеку од тоа дека на додворувачите им објавувате дека сте ја научиле поуката од филмот, дека душата сте ѝ ја отвориле на можноста за геј-љубов и дека во животот сте подотвориле простор за некого со кого ќе го делите, упатувањето на „Планината Броукбек“, всушност, укажува дека немате ниту потреба ниту место во животот за никого друг, бидејќи внатрешниот свет ви е сосема обземен од геј-романсата што веќе си ја живеете таму во крајна и доволна мера.

Во Најмила мамичке, ќерката бара моќ преку својата морална победа над мајката и го повикува гледачот да ѝ се придружи во одмаздителската гордост што (привремено) извојувала лична автономија.

Исто така, ги каниш другите да учествуваат во твоето откажување од секакво автоматско полагање право на општествена положба и ги поттикнуваш да ти се придружат во редот луѓе чие страдање секогаш подлежи, барем потенцијално, на девалвација – и чии трагични состојби, така, секогаш подлежат на подбив.

Нејзините фотографии се појавуваа по весниците поврзани со зборот анархија, беше упадлива по својата неупадливост – наместо деликатните фризури на тоа време нејзината коса беше едноставно кратка, наместо фустаните со тантели, машни, вештачки цветови, и ленти, беше првата жена во Виена која носеше панталони.

„Толку би сакал да можам да ти се придружам во среќата, но мојот очај е посилен од мојата желба.“

Одеше во предилниците и ткајачниците, и ги убедуваше жените да ѝ се придружат во борбата за исти права со мажите, за право на глас, и за можност за политичко дејствување, а полицијата ја приведуваше; ја осудуваа на лежење во самица сѐ додека брат ѝ не измолеше да биде ослободена.

А ние четирите научивме да живееме со стравот; тоа не беше страв од смртта, туку од измачувањето.

Марта и Ана ни кажаа дека живеат во убава куќа во тивко лондонско предградие, и постојано нѐ уверуваа дека пријателите на Зигмунд прават сѐ ние сестрите да добиеме визи за излез од Австрија, па потоа ќе можеме да им се придружиме во куќата.

„И ти треба да бидеш среќен,“ му реков. „Сакаш ли да станеш татко?“

Подоцна дури и Рада ѝ се придружи во пушењето кога заедно го пиеја вечерното кафе.

Имено, потковичаните, дојдени или доведени од сите краишта на Македонија, лека полека се свикнуваа едни на други и лека полека ги прифаќаа, како свои, традициите на староседелците: почнаа да им се придружуваат во чествувањето на светите води и места, ги прифатија обичаите сврзани со Латинска Црква, го прифатија Свети Никола Летен за заеднички селски сведен, а Турците се однесуваа како сето тоа да се правеше во нивна чест.

Постојано верував дека новата депеша е позначајна од претходната и така всушност го трошев времето на животот, времето кое не беше само дипломатска депеша, времето на дипломатските илузии Ја повикував мојата мајка да ми се придружи во Тунис.

Девојката ги прескокна лесно лавовите во подножјето на споменикот и се придружи во трката. Винстон го стори истото.

Таа можеше конечно да се смири, да им се придружи во сонот на децата, додека не се разблажеше татковиот немир во неа.

Еднаш, кога се обидував да објаснам како се случи тоа мое кумство, поточно да потсетам на некои поединости од таа ноќ, Катерина се однесуваше како да не знае ништо за овој настан а притоа нејзиниот поглед беше исполнет со непотребната спремност да ме придружува во лагата што божем ја смислувам.

Напати играа и со нас, ги токмеа невешто своите чекори додека да ги дотокмат со нашите, а потоа наеднаш ќе се впуштеа во вијорот на својата игра што не можеше никој од нас дури ни со поглед да ја следи а камоли да и се придружи во чекорот.

А посебно ме порази она, дека конечно одлучила да ѝ се придружи во работата на Росана?

И не му го раскажала само тоа, дека таа ноќ била со друг маж, туку отворено му рекла дека таа веќе нема намера да пере и да пегла туѓи валканици и дека ќе ѝ се придружи во работата на Росана.

Имав впечаток дека таа излегуваше од светот на мојата балканска сага што си го беше утврдила како главен домен на својот интерес во нејзините писма, предизвикана од актуелноста и неизвесноста на настаните, за потоа повторно да се врати на моите текстови и да ми се придружи во мојата потрага.

Кога татко ми во 1919 година замина на студии во Цариград, и се најде кај својот вујко Фетхи Беј Окијар, тогашен премиер на Турција, кој му овозможи во својата летна резиденција на островот Бујук Ада, близу до Царград, да се види со Ататурк и да му биде предложено да им се придружи во изградбата на новата татковина, татко ми неочекувано се врати на Балканот со својата отоманска кадиска диплома но и со нови книги од турското и европското право...

Книгата му се допадна, напиша и предговор за неа.

Историјата на заминувањата и враќањето би била непотполна ако не се раскаже и таа на една од татковите сестри, нашата тетка која подоцна ни се придружи во Скопје.

Таму каде што дијалектиката не успева (А.А. губи во вербалниот двобој), останува ризикот да победи физичкото насилство, сказот од зборови продолжува во акции кога авторот укажува и ги осудува мерките на заплашување: со изолирање од телефонската врска, со организираната врева за да се спречи неговиот сон, со служење на неподнослива храна и последната нискост: приморуваат една негова блиска роднина да им се придружи во стапицата што му ја поставуваат на исцрпениот наратор пред да ја мине границата кон Македонија.

Кога девојката умре, Хајлендер посака и самиот да ѝ се придружи во смртта, ама тоа му беше невозможно.

Не успеа да ме измоли да ѝ придружам во „денсањето”, па и нејзе едно време ѝ здосади.

- Можеме да играме карти, ама нѝ треба четврти – рече таа. – Кого да викнеме, имате идеја?