- Па, знаете соудруг Павел, вашите соседи се жалат дека кај вас е многу бучно и замолија да ви кажеме да бидете потивки... – не рекоа да престанам да примам гости со кои во соседството мислеа дека ширам некој вид неморал и дека тоа потпаѓа под закон, туку од околу, тивко и учтиво, како што личи на добро воспитани луѓе, нели.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Лајпциг примаше гости од цел свет, но најмногу имаше Бугари, Унгарци, Полјаци, помалку Чехословаци и Романци.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)