Заборавот нека те однесе некаде далеку за да можам барем спокојно и достоинствено да го проживеам тоа што ми остана без срце и душа, зошто се ти припаѓа тебе засекогаш.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Послушај ме, потшишај се. Ние сме едно. Јас ти припаѓам тебе, ти мене.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Зар сѐ уште имам снага да сакам, како кербер го чуваш моето срце, сѐ ми зема и тоа што ми го даде, едно лето и две зими.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
„Ништо не ти припаѓа тебе!” свика Профим.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)