прифати (гл.) - мајка (имн.)

- Јас токму такви секогаш сум ги замислувала – прифати мајка ми.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
„Во животот нема полесна работа од тоа, да се згреши!“, го прифати мајка ми мојот приговор изречен со лутина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Каде ви се? – Ги дадовме! – прифати мајка ми, навикната да одговара прва, кога упаѓаа туѓите војски в куќи, во отсуство на татко ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но дека ова спомнување на грешките во животот не се однесуваше на водата и на мојата лутина во врска со недостигот од неа, беше повеќе од јасно.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Таа само тивко прозборе: – Вистина е – прифати Мајка – дека за децата останаа многу тајни од нашите животи.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)