прифати (гл.) - судбина (имн.)

Последниот пат Клементина ѝ напиша на својата Ервехе да си ја прифати судбината, кога веќе не може да ја одбегне.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Експресионистичката онтологија, значи, ја претпоставува магичната семоќ на Јас. (...) Општиот императив на експресионизмот кон обнова и преобразба имплицира - без оглед на можните содржини и стратегии - некаков вид активистичка опозиција како на резигнирано-пасивната игра така и на квијетистичката контемплативност: „Да не се прифатат судбините (ниту општествени ниту природни) во индиско-вонсветовен стил”, вели Курт Хилер, еден од водечките претставници на активистичката струја внатре во експресионизмот, „туку прометејски да им се спротивставиме.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Уште од првите зборови кои ми ги упатуваше зрачеше силна охрабрувачка доверба од непозната читателка која толку неочекувано, силно и искрено ја прифати судбината на моето семејство како своја.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)