причека (гл.) - да (сврз.)

Причека да поминат девојчињата и оние на кои местото не им е меѓу нас и рече: - Имам предлог, другари... - Каков?
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Андон замолчи за миг, премислувајќи нешто, потоа причека да замине келнерот кој во меѓувреме им го донесе виното, и во шепот, како за себе, продолжи: „Да, јас тоа го знаев, но ме изненади неговата смелост тој, нејзиниот маж, нашиот Стево, да ми го каже тоа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но, причекајте да се раздени, со будењето на фосилните шумови и анималната тишина. ***
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)