проголта (гл.) - и (сврз.)

Проголтна и пак праша: - Така е, верни мои, ама момичката решила да ми го докрајчи срцево.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Сајм одгриза уште едно парче од темно-кафеавиот леб, брзо го проголта и продолжи: „Зарем не сфаќаш дека единствената цел на Новоговорот е да го стесни опсегот на мислата?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Меѓу остатоците од црешите пресадени тука од зад девет мориња белиот папагал понекогаш ќе проголта и некое купче исушени зборови, без јатки.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Гладна ли е жена кога се наоѓа покрај таков 'рслан што ја голта со очите, а таа сака што побргу да ја проголта и да не се освести веќе сама без него?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)