- Симнувајќи се кон реката, - продолжив јас, наидовме на една мала полјанка опколена од сите страни со високи борови.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Сепак, – продолжив јас, – колку време јаваш секое утро? – Само ова утро, – рече тој. – Ја зборуваш ли вистината? – реков јас. – Се разбира дека не, – рече тој, – но. ако нѐ откријат, тоа ќе треба да го речеш.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Туку, да продолжам јас со приказната: особено двајца беа заинтересирани да се најдат во друштвото со Поетот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во шталата имаше малку овес и сува детелина.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)