И продолжи како и порано да го тера своето, понекогаш стануваше кроток, мирен, а понекогаш одненадеж избувнувајќи и вадејќи нож.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Се пропрекрстија и продолжија како да бегаат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Во меѓувреме, расправата на масата продолжува како грмеж околу громобран, при што самомнителниот артист грми со својот глас (тој го вика „орган”) како Илија Громовник околу кој прскотат искри ако не секавици.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)