Продолжија така можеби триесет секунди.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но и покрај целата комплицираност на врската некако се навикнавме еден на друг и продолживме така.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Ти лесно се приспособуваш и брзо ги освојуваш луѓето. Продолжи така.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се ближеше крајот, а графиконот закачен пред бараката на штабот покажуваше дека ако се продолжи така знамето нема да се развее над логорот од нивната бригада.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Само продолжи така; кај Надежда на кафе; со другарка ми Славица одам да прошетам низ населба; со другарка ми Софија бев во „Багдад кафе“; ќе појдам до кај сестра ми... а децата нека прават што сакаат, секое на своја страна.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Ти си крива, ти велам јас, ти за сè крива!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Продолжи така, а во тоа имаше и едно чудно задоволство, што сега веќе не мораше да ја носи својата извишена исправеност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Продолжив така до амбасадата, со транспортерот зад себе, небаре во негова придружба.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Баба Севда продолжи така смерно да си седи на патот, потпрена на ѕидот зад неа, со патерицата навалена крај неа, при секое поткревање на погледот тресејќи ја главата и главно со наведната глава во знак на покорност и помиреност со судбината.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
И ќе продолжев така со правење гоблени, но во 1918 година изби пролетерската револуција.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)