прозбори (гл.) - мене (зам.)

Тој лик озарено го гледав изгубена некаде во просторот и времето, во моментот кога изгубив чувство за себе, во делот од стотинката на моментот, кога заборавив дека постојам, тој лик ми прозборе мене. Токму мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)