А кога се соочувам со нивните апсурдности – им велам дека тоа се глупости.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тој внимателно ја избриша плуканицата со марамче, и продолжи: “Пациентите со душевни нарушувања го мразат својот лечител, во него гледаат Бог кој ги казнува, тиранин кој не им дозволува да се оствари нивниот свет – но јас не ги спречувам нивните изливи на бес, јас ги слушам кога ме проколнуваат или навредуваат онака како што би слушал некого кој е надвор од Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Пролајала“ , доверливо му шепнаа, па се фати за глава и ги затвори очите: или сум проколнат или сум најреален месечар на светот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)