Секој добронамерен патник: суетата ќе си ја полекува, па ќе замине препороден, како нов, прочистен од лошите енергии. ***
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Не можеме да излеземе прочистени од загушливите и замаглени секојдневија и повторно во период од неколку неброени часови како неминовна нужност ќе ги заменам улогите, затоа што играта со сопствените чувства и мисли, а не ретко со другите ми причинуваше задоволство.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Кај него таа е обновена, прочистена од грубите милувања на морнарите од трговските бродови.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Дали Даниел сега чувствуваше дека се прочистил од она за што тој веруваше дека е непростлив и незаборавен грев направен против него.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Повторно сум во летната, утринска вода на морето, прочистена од валканите отпадоци на надворешниот свет.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Бараме супер херој. Ноќе со плашт темен, наутро без маска, воздухот да го прочисти од реа, од болест и од смрад, од оваа земја. Од секој град...па и село...заразено...
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)