прска (гл.) - искра (имн.)

Прскаат искри, се креваат светулки од земјата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Несреќата мора да лежи во друго. Не во мене и не во нив, двете Марии, прскаа искрите во него.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
И прскаат искри ко скрувци сол да пукаат, ко икри од риба.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во огништето, врз запалените дабови цепеници прскаат искри, разигран е пламенот, баботи во оџакот и блажена топлина одајата, а тој издолжува валкани и засмрдени нозе, ги пика во леѓенот со жешка вода.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)