Најпосле, поттикната од неговата замолчаност не можев да се воздржам, се развикав: „Проклет да си Руски, не мора се да оди по твоето; најважно е автомобилот да не излезе од дворот, бидејќи потоа никогаш повеќе нема да го прибереш“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Сега, речиси ми е гајле, освен ако не ја видам некоја од тие умислени личности А, со пола грам талент и тони амбиции,како на малиот екран, во гро план се прчи во сивиот костум.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Инаку, ќе се прчи во неа некој нетокму каплар кој и без тоа ќе ја набоде на првата карпа. Руски!“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)