— Браво, браво, а така де! — повикаа во еден глас сите тројца заповедници кога го видоа белото шамивче и зачекаа да се појават комитите на вратата и да се предадат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Итака пукавме на смена, и ќе речам дека само мојата пукаше, — го 'ослободи Шаќир Ѓура и ја викна бабата Цвета, та и ја предаде Јовановата манлихера, а оваа ја смести во сурмето на малото вратниче, каде уште во ѕидањето имаше резерва место за една пушка зад сурме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Камилски беше готов да пука на нов збор: Зборот баши-бузук, на пример?! Чуму ни е!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Овие се наши пријатели. Други пукаа на тебе.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Тие пукаа на мене...“ рече. Не пукаа тие на тебе му реков.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
„Платени Турци од Ресна пукале на Никола кај Раскрст“, рече Владе, „но само го раниле.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Еве во рамките на ширењето на невистини како биле објаснети настаните од 6 мај во официјалниот весник “Монастир“ од 30 април (13 мај): „Во минатата среда некои бунтовници, со намера да предизвикаат буна, почнаа во разни делови од градот да пукаат на војската и на турското население.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ракавите, завртени, ми пукаат на рацете, ко ќунци, ко бории.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Кога го видоа луѓето се возбудија и започна хајка по него: истрчуваа луѓето од куќите, со вили, со секири, со пушки, го бркаа, пукаа на него, но куршумот никако да го фати; скокаше тоа преку плотовите, ендеците, се вовираше низ грмушките и пак шмугнуваше в шума.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)