Не ќе може веднаш да се пушти вода, да знаеш.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Цревото оживеа штом тој ја пушти водата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Жена - не девојка - туку жена која ќе му роди дечиња и навечер ќе му вели „добра ноќ“, а наутро ќе го буди со топол мирислив чај од јагоди, со многу шеќер во него.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Потоа повторно пушти вода од казанчето.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Едо успешно ги помина и полициската и царинската контрола на југословенските власти, но штом возот тргна, тој стана од местото и влезе во клозетот каде што го стутка пасошот, го напика длабоко во одводната дупка на клозетската шоља, ја навитка раката со тоалетна хартија и го притурна пасошот во дупката па пушти вода.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Водата не го исфрли пасошот по тогаш тој нафрла во шољата стутка тоалетна хартија и пак пушти вода.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)