радува (гл.) - мајка (имн.)

Но Веле, како да не ги чу последните зборови на велгоштанецот, со занес рече: - Сè што излегува од твојата рака, сѐ што си сработил со неа го радува срцето, како што детето ја радува мајката.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
На тоа најмногу се радуваше мајката Роса веќе навистина сосема сами во подрумите, а и Чана и Митра онде во шталите островски, и Пена и Танаско со бројната челад од надворешната страна на фестивалските ѕидови.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)