Се разбира го познавав мајорот.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се разбира го викнал и новиот правоверник.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Така разбирајќи го долгот кон татковината, јас се решив, прво, да го изложам моето разбирање на народните идеали на Македонците во еден ред расудувања, прочитани во петроградското Македонско словенско научно-литературно другарство „Св. Климент” 1, а после и да ги напечатам во оваа книга, каде што се поместени и расудувања непрочитани во споменатото другарство.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Оти јас и Трендафил кај мене, а тој ден него да го побара Ташко Минчев и се разбира го упатиле кај мене. Се појавија со Мито Мазнев.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Од катедралите и манастирите теоретичарите се преселија во работилници (универзитет, високо техничко училиште, индустриска лабораторија) и започнаа да се занимаваат со модели преку кои постојано изработуваа сѐ подобри чевли, со тоа сѐ повеќе разбирајќи го и обработувајќи го светот како целина.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)