разбранува (гл.) - во (предл.)

- Ископав доволно широк и длабок гроб без помош од никого...
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но можеби и разговорот што го водевме со Иван, кога дојде да ме обавести дека мајка му починала, ја разбранува во мене веќе одомената смиреност.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Некаква чудна возбуда се разбранува во Винстоновото срце.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Но одеднаш сѐ се разбранува во бурлеска. Гогољ не е далеку.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Наеднаш, заборавајќи го повикот, толпата се разбранувала во исчекување.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Неговиот гнев се грчел во неговите тупаници.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)