Патничките, чиишто лица одвај се гледаа под бледата светлина на една светилка во дворот, останаа неподвижни сѐ додека жената со војнички изглед не им дозволи да се слезат со неколку едноставни наредби, како да им се обраќа на деца од градинка.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Кога се разбуди веќе беше ноќ. Не му се стануваше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога се разбуди веќе беше ноќ, а капките дожд беа претворени во кристалчиња од мраз.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)