Оваа можност долго се разгледуваше во сите детали.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А објектите на Изложбата ќе останат само како спомен, што ќе може да се разгледува во архивските фотографски материјали.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Затоа делата на мејл-уметниците треба да се разгледуваат во функција на размената и интеракцијата, на поврзувањето на луѓето, а не исклучиво од позициите на традиционалната естетика.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Но кога сексуалните конотации на тоа стакло се разгледуваат во светлината на католичкото воспитување на Дишан, тешко е да се поверува дека токму таа фотографија - на која е прикажана познатата Санта Марија дела Салуте од десна страна, а од лева во далечината се гледа Ил Реденторе - е одбрана потполно случајно.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На плакатот, хоризонталата прикладно е добиена со линијата на допирот на водата и небото, односно со хоризонтот на сцената.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Во исто време, логиката зад изборот и преупотребата на машката геј-култура на конкретниов артефакт изгледа многу појасна кога тој избор може да се разгледува во контекстот на мошне особената машка геј-практика што ја опиша Естер Њутн – односно, практиката на смеење за ситуации што се ужасни и трагични.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)