разделува (гл.) - од (предл.)

Убав млад човек, непознат другоселец, ја разделува од другачката, ја зема нејзината мала рака.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Јас и ти, планино, остануваме” - шепотеше дедо Димо, следејќи го со замрежени очи својот внук што се разделуваше од планината.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
XIX Бисерна зора над Калето. Се разделувавме од заедничкиот сон со нашите кози.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Од тоа ливче учевме да читаме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тоа што сама го знаеше и што ѝ имале раскажано други, постари од неа. Тешко се разделувавме од неа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)