расипе (гл.) - време (имн.)

Мислиш некоја сипка пее за да го расипе времето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Екипата зјапаше во него, како во оживеан портрет од рамка на ѕид, сè додека не ѝ стана јасно дека треба да снима сè што ќе ѝ речат и дека треба да трча от крај накрај на градилиштето, додека не се стемни или додека не се расипе времето.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Проклет да бидам, како сѐ да беше против Трифун Трифуноски, туку ќе се расипеше времето околу празникот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)