Ми раскажа дека спечалил пари за да може со нив да купи современи машини за еден авто-сервис и сега бара локација за сервисот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кога чул за настанот со бикот, срипал и со возбуда раскажал дека од темните бунари на подземниот град Деринкују во Кападокија, пред една година, со нечуена рика излегол бик, онаков каков што го опишувале, поминал низ длабоките и темни ходници на градот, се упатил кон снежните врвови на високите планини и таму исчезнал.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Ќе раскажам дека сум имал љубовна врска со записничарката но во тој поглед ќе те заменам со некоја друга“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Во сестринската соба возбудено се обидував да им раскажам дека лековите не ги голта, тој, а тие се смееја и тогаш дознав дека тоа се витаминчиња, а дека секој 21 ден добиваат по една депо-инјекција и дека се раат до следната, а овие другиве, ситни разнобојни таблетки се само мамец и дека можат и без нив.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Не знаев зошто ме вика, но претпоставив дека по онаа случка на кејот, Луција му раскажала дека јас сум фрлил со камен по џипот, и дека тој ќе бара да му ја платам штетата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, исто така, му раскажа дека, поради сигурност и страв од собитие кобно, најпрвин би сакал да се отвори западната одаја, со преписот, умножението на записот, сочинето од отец Мида и похрането таму пред триесет и четири лета Господови.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Логотетот, значи, му ја преподаде целата таа ука на Филозофот, му раскажа дека најмногу би сакал кога тој или Лествичникот би успеале да го прочитаат тајниот запис.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И потем ми раскажа дека тој го чул целиот разговор меѓу мене и неа, кога ме молела да ја повторам точката со скалите, Петрунела и нејзиниот љубовник.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Наум, решен докрај да се прослави како предавник, во неделата се јавил пак кај Стефан и му раскажал дека Марко не бил пронајден затоа што успеал да се скрие.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ехе, на сите ќе им раскаже дека неговиот внук прв се искачил на Орелска Чука!
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Кога ќе му раскаже дека ќе ѝ го одземат детето заради тоа што не е вработена, што нема средства за живот, можеби ќе ѝ се смилува. Нејзиното единствено дете.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Се напрегав и им бегав, секако морав прв да го видам здрав и насмеан Круме Арсов, да го допрам со прсти, да му раскажам дека сум го сонувал запален.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сега со мене лазеа и другите, од зјапнатите усти им висеа зелени јазици: со валчести грпки меѓу плешките, личеа на мали подвижни планини.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И јас ја пружив раката, иако знаев дека тоа јадење нема да ми се допадне, оти се сетив, баба еднаш ни намачка маст за вечера и ни раскажа дека, кога биле деца, најмногу сакале тоа да го јадат.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Тој ден игравме шах; отидовме во самопослуга да ми купи сладолед; ни пресече студена лубеница по ручекот; ни скина грозје од лозницата над терасата; ми вети дека ќе ми ја залепи гумата од велосипедот; го капевме кучето Синга во пластично легенче, а тетка Јорданка (жената со која живее, а за која јас често го прашувам дали може да се рече дека му е девојка) го триеше со шампон; ми предложи да одам заедно со нив десет дена во Охрид пред да ми почне наставата во училиштето; се радуваше кога му раскажав дека во Тиват ме избрале за втор придружник на Мистер на летувалиштето; ми честиташе што сум бил победник во натпреварот по пливање...
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Таа не сакала или не можела да поверува дека Макс е мртов, и постојано разговарала со него, едвај забележувајќи ги другите: сѐ поретко им го поставувала прашањето „Ви треба ли нешто?“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ми раскажа дека браќата на Добрата Душичка, штом дознале за смртта на Макс, ја вратиле сестра си во Гнездо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Што ќе речете ако Ви раскажам дека синоќа додека Вие овде... шушукавте со Ивана за неговото бегање во Америка, моите луѓе долу во потонот за малку што не го заклаа вашиот маж затоа што, целата ноќ, по оној дожд, се движел околу куќава за да не Ве остави сама?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Таа ѝ раскажала дека продолжила да ѝ носи цигари на Марија секогаш кога можела, па дури и решавала и некакви итни непредвидени работи, сè додека еден ден не ја нашла болницата во урнатини, разурната како лош споменик на тие неблагодарни времиња.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Милорад Павиќ ЧАЈ ЗА ДВАЈЦА
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)