Таа слобода ѝ ја подари Стево Трајчов со своите постапки на човек кој знаеше во тие мигови да ја фрли од лицето службената маска, да ја раскопча кошулата, да отвори вино и седнат на фотелјата нога преку нога, со високо крената глава, од извесна дистанца, да го гледа нејзиното слекување.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Ситниот лимар затропа со дрвените налани и ме осветли со џебна запалка; ми ја раскопча кошулата и се загледа во пликовите на моите гради.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)