распали (гл.) - оган (имн.)

Готвачот, малку потаму од заробениците, распали оган во огништето, го крена тенџерето, го однесе некаде зад шаторот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ги растоварија раниците, го распалија огнот и прва грижа им беше да се најадат, та почнаа да претураат по куќата.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Посакуваше прегратката да распали оган.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Вистинското турско кафе е како жежок и сладок бакнеж... – гласно се насмеа домаќинката и отиде да распали оган.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
А тие, големците, одлично знаеја да го распалат огнот во нас.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но со лебот требаше и нешто друго. A затоа тука беа двассеттината кокошки за прва потреба, па после ќе дојдат на редот овците, козите, кравите, воловите, та не ќе куртулат ни магарињата кога ќе се свршат копитарите со расцепени копита.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)