Од друга страна, јавниот простор е нагласено материјален, тој е стварна локација, место „тлото врз кое и од кое тече стварна политичка акција“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Дотекот што го регулираше и го контролираше Ниротакис, кај Авни беше истек (прилив и одлив, така тоа го нарекуваа Круме Волнаровски и Стево Трајчов кои го водеа привремениот престој на жените).
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
82 Карактеристиките на јавниот простор може да се сумираат на следниот начин: - се дефинира преку процес на исклучување (според раса, род, класа, сексуалност, возраст, попреченост) - структуиран е и ограничен со закон (и сѐ понагласено се регулира и е под полициска контрола) - претставува подрачје за политичко делување (место на протест на работниците, за правата на жените, сексуалните слободи, расната еднаквост) - служи како церемонијална сцена за државата да ја покажува својата моќ - служи како место за собирање, простор за социјализација.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)