Второстепеноста, за која се сметаше дека може да се резервира за писмото, го зафаќа секое означено воопшто, секогаш веќе го зафаќа, т.е. од влегувањето во игра.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Југословените, кои не се толку мнгоубројни како лани, изгледа како да го резервирале за себе хотелот „Славјанска беседа“, додека патниците од Запад најчесто се определуваат за „Рила“ и за најмодерниот софиски хотел „Плиска“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Несомнено, не е случајно тоа што ова пречекорување на границите доаѓа во мигот кога проширувањето на поимот на говорот ги брише сите негови граници.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Десетте последни денови беа резервирани за Бечеј. Градот кој судбински е врзан за Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)