- Така е – рече учителот. Има две сорти будалаштилак.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Англичанецот се исправи, го потпре грбот на столот, и држејќи ја чантата в рака, умот му појде на она што пред малку го рече учителот, и рече: - Значи така: „Овошка на пат...“. Хм. Интересно...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Која престава? - го загледа Французинот. - Нашата... - рече учителот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Политика... - Ха, политика?! Курва! - свика командантот. - Отсекогаш била таква... - рече учителот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Гледам, - рече учителот, - содржината добро сте ја научиле, но јас не сум наполно задоволен од вашите раскажувања.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Пушти го напред Јолета, - рече учителот и ми нареди да заплачам.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
За некое време, им рече учителот, без да знае и самиот колку ќе трае тоа време.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тоа ти го барам, а потем, ќе ти го дадам целиот свој живот. – Многу си лековерен – му рече учителот. – Не ми е потребна лековерноста; ја барам вербата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Да не мислиш дека првиот Адам во Рајот можел да уништи еден единствен цвет или страк трева? – Не сме во Рајот – се заинаети момчакот. – Овде, под месечинава, сè е смртно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
- Право е оној што ја делкал клупата да седи во неа, - мирно рече учителот Мирчевски.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)