Кога го виде се враќа без униформата, воскликна од радост: - Добре дојде дома домаќине! – му рече веднаш при првиот поглед во дворот, кога изненадена од глетката се порадува.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во дланката ми блескаше нејзиниот прстен и ми се причини уште поубав одошто кога го гледав на тезгата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Замижи ги очите! – ѝ реков веднаш штом си дојдов дома од летување. - Сега отвори ги!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Ќе дојдам – ѝ се обраќа мајка ми – оди сега, не пречи ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Еве ја повторно тетка ми Ана: - Тато рече веднаш да си влегла дома, да си ги наместиме фиоките и да си ги подготвиме училишните торби за утре, па во кревет – вели и застанува со нас.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
ЕВТО: Што сакаш сега? Ти реков веднаш да заминеш одовде.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
А притоа бев речиси бесен заради мојот непримерен конформизам што ја носеше наметката на наивноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
И ќе речам веднаш: знаев зошто Господ Саздов не ми се допаѓа но не знаев зошто не го мразам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ми рече веднаш да слезеш долу Иванов исто така, порачал, јас... ова писмо да го однесам... горе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Јас дури заборавив дека домашните ми рекоа веднаш штом ќе нѐ пушти учителот да си одам право дома, зашто имавме некоја работа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)