И не сакајќи ги оживеав во себе, подвижни и грозни.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Сите што ја сакаат ги заебува, а потоа пак ги бара, за повторно да ги заебе.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Дел од нив научив и јас, и не сакајќи ги запаметив.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
За миг, и не сакајќи ги погледна: не дишеа и личеа на мртовци - голи, жолти, со отворени усти.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И сега, иако бев буден, пред моите очи се обликуваа од ништо или од трешерењето на воздухот суштествата од ноќните соништа.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)