ТИНТО: ИМАЛ НЕМАЛ КИНТО ако некој ти викне еј лафе знај дека те вика на кафе срк кафе за бате рафе срк срк и за дада дафе имал немал кинто викни сега едно тинто тинто не срк од финто тоа знае секој пинто в зори нејќе тинто минто в зори сака кафе тинто сака целуф вкус на линто јазик жежок здив на тинто додај млеко чоколадо нека врие и пинтадо сркни троа пред пикадо после меркај нешто младо тури млеко бре енрико капка кафе дон перико седни в кола тико тико трк на кафе рико рико кола цркна служба влече цупкај голтај кафе кон лече машко женско волче мече душка гушка сал кон лече.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Тоа утро, кое беше, мислам, и последно, нејзините гради се креваа и се спуштаа како некој да ги командува со посебни внатрешни звуци а мене ми рече: Миле од тебе сакам кафе.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Ако сакаш кафе, јас баш немам време. Следниот вторник: Добро е, добро.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Особено она за сликарката. Како вовед.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)