А ете, на тоа се сведе во моите размисли постапката на Загорка Пеперутката.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Постои автентично? Ако постои, добро ли е или е аналогно на некаква си наци-култура?
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Секое преголемо инсистирање, шлепање на одредена автентичност во смисла на посебност, дури и национална, со цел непознатото да се сведе во познати рамки, или сведување на традицијата во знак на племенско распознавање и фаворизирање на тој племенски дух, неминовно води кон исфорсирана национал - глупаво херметизирана култура.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)