свири (гл.) - во (предл.)

Лага или химна на сонуваниот ветар што свири во празна уста со недоречена песна. Песна, рече.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Висеше на жици, а лут ветар свиреше во твојата празна уста.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Фугата е слична на канонот дотолку што во најопшт случај се базира на една единствена тема која се свири во повеќе гласови и различни тоналитети, понекогаш со различни брзини, од горе надолу или наназад.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Димитрие почнува да свири во свирчето. Произведува атонални, неврзани звуци.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Никој не знае да свири во тамбура како што јас слушам.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Ќе ни пристигне утре - на полноќ, а утре претпладне ќе имаме приредба ќе имаме приредба во училиштето, ама само за нас, бабичке, ние сите првачиња, сме снегулки - во Новогодишната бајка, а Влатко свири во оркестарот...“ сè така нешто зборуваше, додека не заспа во скутот на баба си, а тато Петре ја крена и ја однесе во спалната.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Нешто ми свири во градиве, вели, овдека вака, ко петле кога пропејува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Помислуваше дека не е дома и ја бараше на сите страни; се качуваше на брегот, гледаше кон полето, кон нејзината нива, но ја немаше; се враќаше кај нејзината куќа и продолжуваше да свири во бавчата и да фрла каменчиња на прозорецот од нејзината одаја.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)