Мислеше дека ќе биде добро ако се сврши сѐ само со тие две жарчиња.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За него беше важно да ја пренесе пораката, се разбира усна, а не писмена со последици, да ја направи средбата божем случајна, како судир на двајца сопатници што одат во спротивни насоки, и со тоа да се сврши сѐ, без некој отстрана да забележи нешто сомнително.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)