се (гл.) - луѓе (имн.)

На тргнување, Карче му го даде на сина си последниот совет: - Внимавај, охриѓани се луѓе салтанатлии...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Ретки се луѓето, што можат да им дадат крила на своите страсти...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И неговите пријатели, кои го сочинуваат неговиот свет, исто така се луѓе како него, водоводџии, малтерџии, молери, дрводелци, електричари, мајстори за покриви на куќи, и луѓе што го снабдуваа со тули, цемент, вар, песок, дробен камен, тер-хартија, железарија и дрвена граѓа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
3. Неманипулирани: Овие се луѓе во најмал број, но со најсилен карактер и интелект, т.е. квалитети.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Колку се луѓето поинакви кога спијат.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
После, и другите што одат со него се луѓе не се магариња; како за нив така и за него.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Море, тој што ги пушти во рисјанска вера, немал ни драм ум во главата.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: Па и тие се луѓе, коџабаши! И рисјани.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Оти, Македонците не се луѓе?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
– „Сполај ти, Господи сполај ти, што не било да биде, човек штрк да биде“, сите беа рекле и поверувале, та затоа до ден денеска се прикажува за штрковите оти се луѓе.“
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
- Тоа се луѓе - еснафи. Јас цел живот имам работено во трговијата, по дуќани, добро ги познавам.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Белка е сосема бела, Сталинка, односно Слободанка, е бела со кафеав врат, и Грда е бела, со црни дамки. – Учество во Народно Ослободителната Борба? – изусти расеано службеникот. – Какво учество, бе магаре, во војната. Козите не се луѓе? – го прекори шефот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дека тие се луѓе на Каламатија.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Такви се луѓето од мојот крај. Секогаш од лекарот го бараат невозможното.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
„Соблечете го, па ќе лекува, ако не го излекува, убијте го! Тој е само лекар, само лекар.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мозокот беше издупчен и изваден од своето коскено лежиште, нервите извлечени, како мртви жици од контролна плоча, мускулите истегнувани за да им се измери еластичноста, додека во подземјето на градот, Умот конечно не заврши со своите пресметувања и севкупниот механизам чудовишно и одненадеж не застана. Резултат. Ова се луѓе.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тоа се луѓето што ги чекавме за да им се одмаздиме.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ова се луѓе од некој далечен свет, од одредена планета и имаат точно одредени очи, точно одредени уши, одат со нозете на точно одреден начин и носат оружје и размислуваат и се борат, и имаат точно одредени срца и секакви други органи, точно така како што уште многу одамна беше утврдено.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)