Седеше долго време сама. Во последната клупа. Како придодадена на класот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Наместо него, низ гранките здогледав срниче. Мало, мило срниче.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Влезе во станот и не ја виде жена си ниту ѝ го чу гласот, но таа беше таму, па тргна кон столицата сакајќи да остане незабележан, но таа го гледаше додека ја допираше столицата и додека немо седнуваше. Седеше долго така. 85
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Отидов пак кај двата потока. Седев долго, долго и го довикував.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)