Седеше колку што можеше понеподвижно на тесната клупа, со рацете прекрстени преку коленото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Среќа, немаше никој во ходникот и се чинеше како сите да спијат.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Многу е скап. Ја раниме во задниот двор, таму може да седи колку што сака, - рече тетин ми и накратко ме погледна со жмиркавите очи.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)